திரும்பிப்பார்க்கிறேன்

ஒவ்வொரு வாரமும் திங்களன்று தமிழ்மண முகப்பில் தெரியும் நட்சத்திரத்தைப்பார்க்கையில் அடடா, இன்னும் நாம் நட்சத்திரம் ஆகவில்லையே!! என்ற ஏக்கம்/ஆதங்கம் கடைசி இரண்டரை வருடங்களாக இருந்து கொண்டே இருந்தது. அந்த ஏக்கம் பூங்காவில் படைப்புகள் வரும்போதும், பூங்காவில் வரவேண்டும் என்று எண்ணத்துடன் எழுதும்போதும் கொஞ்சம் குறைந்தது. பூங்கா தற்காலிகமாக வெளிவராத நிலையில் நட்சத்திர ஏக்கம் மீண்டும் எனக்குள் தலைகாட்டியது. Better late than never.. இந்த வாரம் ”வினையூக்கி”யாகிய நான் தான் நட்சத்திரம் என்ற பெருமையுடன், கடைசி இரண்டரை வருட பதிவுலக அனுபவத்தை திரும்பிப்பார்க்கையில் நெடியதூரம் வந்துவிட்டதாக தோன்றினாலும், இன்னும் நிறைய ஆக்கப்பூர்வமான தரமானப் பதிவுகளைக் கொடுத்திருக்கலாமோ என்ற எண்ணம், இனிவரும் வருங்காலங்களில் அப்படி எழுதவேண்டும் என்ற உறுதியைக்கொடுக்கிறது.

2004 பிற்பகுதிகளில் தனிப்பட்ட வாழ்வில் ஏற்பட்ட சங்கடங்களினால் நிகழ்ந்த அல்லது எனக்கு நானே கொடுத்துக்கொண்ட தனிமைச்சூழல் (hibernation) ஒரு கட்டத்தில் வெறுப்படைய , ஒரு மாற்றைதேடி மனம் அலைய வரப்பிரசாதமாகக் கிடைத்ததுதான் வலையுலகம். இணையத்தில் சாருஆன்லைன்.காம், காலச்சுவடு, திண்ணை மட்டும் படித்துக்கொண்டிருந்த போது ஏதோ ஒன்றைத் தேடப்போக, வலைப்பூக்களில் மனம் வசப்பட்டது. ஏற்கனவே ஆங்கில வலைப்பதிவராக இருந்த , கல்லூரி நண்பர் ஏகாந்த் இடம் பிலாக் நுட்பங்கள் கொஞ்சம் கற்றுக்கொண்டு, ஜாஃப்னாலைப்ரரி தட்டச்சுப்பொறி உதவியுடன் முதல் பதிவை பதிந்த நாள் அக்டோபர் 3, 2005.
முதல்பின்னூட்டத்தை ஏகாந்த் கொடுத்திருந்தாலும்,அது நட்பு ரீதியிலானது என்பதால், அவருக்கு அடுத்து வந்த கார்த்திக்ராமஸின் பின்னுட்டம் முதல் பின்னூட்டம் எனலாம்.

தமிழ்ப்பதிவுலகில் வந்த ஒரு வாரத்திலேயே நான் எழுதிய இந்தப்பதிவு தினமலரில் வந்தது.


தினமலரின் சுட்டி இங்கே

ஜனரஞ்சக நாளிதழ்களும், தினசரிகளும் கொடுத்திருந்த அரசியல் , இலக்கிய அறிவை வைத்துக்கொண்டு பெரிய அளவில் எழுத ஏதும் சரக்கு என்னிடம் இல்லாத நிலையில் பிரச்சினை இல்லாமல் எழுத வேண்டும் என்பதற்கு சிறுகதைகள் தளம் ஒரு சிறப்பாகப் பட்டது. எனக்கு எப்போதும் இருக்கும் பேய்பயங்களினால் ஏற்பட்ட சிலக் கற்பனைகளுக்கு வார்த்தைக்கொடுத்து , அமானுடக் கதைகளை வரிசையாக எழுத ஆரம்பித்தபோது பதிவர் வட்டங்களில் என்னை அடையாளம் காட்டிக்கொள்ள முடிந்தது.

என்னுடைய முதல் கதை இங்கே

தேன்கூடு கதைப்போட்டிகள், கதை எழுத மேலும் ஆர்வத்தை தூண்டின என்றால் மிகையாகாது. ஒவ்வொரு பதிவு பதிப்பித்தவுடன் பதிவர் முத்து(தமிழினி) யின் தொலைபேசி அழைப்புவரும். எப்படி எழுதி இருக்கலாம் என்ற ஆலோசனைகள், பாராட்டுக்கள் கிடைக்கும். ஆரம்பத்தில் அவரைத்தவிர வேறு சகப்பதிவர்கள் யாரும் அறிமுகம் ஆக வாய்ப்பு இல்லாத நிலையில், சென்னைப்பட்டினம் நடத்திய வலைப்பதிவு சந்திப்புகளினால் பாலபாரதி, பொன்ஸ் லக்கிலுக்,சிவஞானம்ஜி,மாசிவக்குமார் ,நாமக்கல் சிபி, யோசிப்பவர், பிரியன், நந்தா,போன்றவர்களின் அறிமுகமும் அதற்கு மேல் அவர்களின் நட்பும் கிடைத்தது.

[வார்த்தைகள் கிடைக்க சிரமப்படுகிறீர்கள் என்று பொன்ஸின் அட்வைசும், டேய் கொய்யால, வாசிப்பு அனுபவம் உனக்கில்லைடா...ஒழுங்கா புத்தகம் நிறையப் படிடா என நேற்றுவரை பாலபாரதியின் குட்டுக்களும் வாங்கிக்கொண்டுதான் இருக்கேன்]

பதிவர் சந்திப்புகளோ, பதிவர் பட்டறைகளில் பங்களிப்போ இல்லை என்றால் இந்த அளவு சுமாராகவாது எழுதி இருப்பேனா என்பது சந்தேகம் தான்.

2006 இறுதியில் தான் ஜூனியர் கப்பிப்பய தயவினால் எ-கலப்பை அறிமுகம் கிடைத்தது. எ-கலப்பை முகுந்தின் அறிமுகம் கோவை பதிவர் பட்டறையில் கிடைத்தது. தொழில்நுட்ப விசயங்களில் முகுந்தின் அறிமுகமும் , ”தகடூர்” கோபி மற்றும் ரவிசங்கரின் அறிமுகமும் தனித்தளம் அமைத்து சிலப்பல ஆராய்ச்சி வேலைகளைச் செய்ய உதவியது. இவர்களிடம் ”ஹாய் ஹல்லோ நல்லா இருக்கீங்களா” என ஜிடாக்கினால் பதில் வராது. “சார் ஒரு டவுட்” என அடித்தோம் என்றால் அடுத்த மைக்ரோ வினாடியில் பதில் வந்து சேரும்.

கதைநல்லா இருக்கு , நல்லா இல்லை என நேரிடையாக அபிப்ராயம் சொல்லும் இலவசக்கொத்தனார் மற்றும் யோசிப்பவர் சிறுகதைகளுக்கு டிப்ஸ் அவ்வப்போதுக்கொடுத்துக்கொண்டிருக்கும் சிறில் அலெக்ஸ் மற்றும் பாஸ்டன் பாலா, 2005 இல் இருந்து இன்று வரை கதைகளுக்கு பின்னூட்டம் மட்டும் போடாமல் அதன் தொடர்ச்சியையும் எழுதித்தரும் வீ.எம் இன் அபிப்ராயங்களும், இந்தக் கதை நிச்சயம் பாராட்டு பெறும் என்று நினைப்பை நிஜம் என்று உறுதி செய்யும் வகையில் அமையும் காசி, குழலி , ஜிரா,மாசி,கோவி.கண்ணன்,டிபிஆர்.ஜோசப் ,ஆகியோரின் பின்னூட்டங்களும் கதை எழுதும் திறனை அடுத்த நிலைக்குக் கொண்டு சென்றுள்ளது என்றால் மிகையல்ல.
கிரிக்கெட் பற்றிய பதிவுகள் என்றால் எங்கிருந்தாலும் உடனே ஆஜராகும் வவ்வால், இளா,சிவபாலன், பாரதிய நவீன இளவரசன் ஆகியோருக்கும் அடிக்கடி தொலைபேசி உற்சாகமளிக்கும் யோகன் பாரிஸ், பதிப்பிக்கும் முன் தனிவாசகர்களாக வாசித்து அபிப்ராயம் சொல்லும் சிவஞானம்ஜி, டிபிசிடி,திவ்யா,துர்கா மற்றும் சில அலுவலக நண்பர்கள் அனைவருக்கும் இந்த நட்சத்திர அந்தஸ்தில் நன்றிகளை சமர்ப்பிக்கின்றேன்.

அட , முக்கியமாக நான்குப் பேருக்கு நன்றி சொல்ல மறந்துட்டேன். அவங்க வேறு யாருமில்லை. ஜெனி, கார்த்தி, மோகன், ரம்யா தான்... அவர்களுக்கும் நன்றி. அவர்களை உருவகமாக நான் கொண்டிருக்கும் நிஜமான நபர்களுக்கும் நன்றி.