479 - ஒரு நிமிடக்கதை

உலகத்தின் ஒரு பகுதியை ஆண்ட ரோமானிய தேசத்தின் இன்றைய தலைமுறையினருக்கு தங்கள் நாட்டின் கலாச்சாரத்தின் மேல் பெருமை இருப்பது தவறில்லை. ஆனால் எனது இத்தாலியத் தோழி ஒரு படி மேலே ... அவளுக்கு ஆங்கிலம் தெரியும், ஆனால் இத்தாலியத்தில் தான் பேசுவாள்.

”இங்கு இருக்கும்பொழுது இந்த மொழியைக் கற்றுக்கொள்ளவிடில் எங்கு போய் கற்றுக்கொள்வாய்” அவளது வாதம் நியாயமானதுதான்.

இன்று ஞாயிறு முழுவது அவளுடன் ரோம் நகரத்து கடைத்தெருக்களில் சுற்றிக்கொண்டிருக்கின்றேன். சில ஆடைகள் மற்றும் அழகுப் பொருட்கள் வாங்குவதற்காக என்னைத் துணைக்குக் கூட்டிச்சென்றாள். பெரும்பாலான கடைகளின் வாசற்படியில் Made in Italy , என்று வெளிப்படையாக விளம்பரத் தட்டிகள் வைத்திருக்கும் கடைகளில் மட்டுமே நுழைகின்றாள். ஒரு பொருளை எடுக்கிறாள். அதில் இருக்கும் பார்கோடைப் பார்க்கிறாள். பொருளின் விலையும் தரமும் ஏற்புடையது என்றாலும் ஏனோ நிராகரித்து விட்டு வேறு ஒன்றை தேர்வு செய்கிறாள்,

“உன் கண்களில் என்ன பார்கோட் ரீடரையா வைத்திருக்கிறாய்?” என்றேன் சிரித்தபடி...

“இல்லை கார்த்தி ... முதல் இரண்டு இலக்கங்களை வைத்து பொருட்கள் என் நாட்டில் தயாரிக்கப்பட்டவையா எனப் பார்த்தேன் 80 யில் இருந்து 83 வரை இருக்கும் எண்கள் இத்தாலிக்கானது”

“அதுதான் வாசற்படியிலேயே கொட்டை எழுத்தில் எழுதி வைத்திருக்கின்றனரே,,,, பின்ன என்னவாம்?”

“அது வியாபாரத் தந்திரமாகக் கூட இருக்கலாம், எதற்கும் ஒரு முறை சரிபார்த்து வாங்குவதுதானே நலம்,... நான் வேறுநாட்டுப் பொருட்களை வெறுக்கவில்லை, அதே சமயத்தில் பொருளாதார ரீதியாக நொறுங்கிப் போய் இருக்கும் இத்தாலிக்கு என்னால் முடிந்த சிறு உதவி~



அவள் சொல்லிக்கொண்டிருக்கும்பொழுதே, எனது ஐபோனை எடுத்து, வேறு சில பார்கோடுகளைத் தேடிவிட்டு

”இனிமேல் 479 என்ற எண்ணையும் நினைவில் வைத்துக்கொள்”

“இந்த எண்ணில் இருக்கும் பொருட்களையும் வாங்கவேண்டுமா ...”

“இல்லை இல்லை... வாங்கக்கூடாது ... ரத்தத்தில் தோய்ந்த பொருட்களை நீ வாங்க மாட்டாய் என எனக்குத் தெரியும்”

“இது எந்த நாட்டின் குறி எண்கள்”

“இலங்கை ... ”