கமலஹாசனுக்காக
பீஷ்ம் சாஹ்னி எழுதிய தமஸ் என்ற புதினம் கோவிந்த் நிஹ்லானியின் இயக்கத்தில் தொடராகவும், பின்னர் தொகுக்கப்பட்டு முழு நீளப்படமாகவும் வெளிவந்தது. பாகிஸ்தான் பிரிந்த பொழுது, அங்கு நடந்த சீக்கிய - முஸ்லீம் , இந்து - முஸ்லீம் கலவரங்களின் பின்னணியில் கதை நடக்கும். இதை தடை செய்ய கோரி நீதி மன்றத்தின் முன் மனு வந்த பொழுது, நீதிபதிகள் படத்தைப் பார்த்து பிரச்சினை இல்லை எனச் சொன்னார்கள்.
“எல்லோருக்கும் நீதிபதிகளைப் போல அறிவும் தெளிவான சிந்தனையும் இருக்காது, இந்தப் படம் வெளிவந்தால் நாட்டில் கலவரங்கள் ஏற்பட வாய்ப்பு இருக்கின்றது, அதனால் தடை செய்ய வேண்டும்” என வேண்டுகோள் வைக்கப்பட்டது.
இதற்கு பதிலளித்த நீதிபதிகள்,
”சராசரி மனிதர்கள், முந்தையத் தவறுகளில் இருந்து தொடர்ந்து கற்றுக்கொண்டே வருவார்கள், அடிப்படைவாதத்தில் விழுந்து திரும்ப அதேத் தவறுகளை செய்யும் வாய்ப்பு மிகவும் குறைவு. படிக்காதவர்களோ, அல்லது பாமரர்களோ எந்தவிதத்திலும் மற்றவர்களைக் காட்டிலும் அறிவுத்திறனிலோ, சிந்தனையிலோ குறைவானவர்கள் கிடையாது. அவர்களாலும் எது நல்லது எது கெட்டது என பகுத்தறிந்து , எதிர்காலத்தை நினைவில் வைத்து விசயங்களை எடுத்துச் செல்லமுடியும். இதை சரியாக அறிந்து வைத்துக் கொள்வதே ஒட்டு மொத்தப் புரிதலுக்கும் முதற்படி”
எனக்கூறி தமஸ் திரைப்படத்தைத் தடை செய்ய மறுத்து விட்டனர். தரவு http://indiankanoon.org/doc/679521/
ஏறத்தாழ மேற்சொன்ன கருத்துகள் “ஒரேயொரு கிராமத்திலே” என்ற தமிழ்த் திரைப்படத்தின் தடை நீக்கத்திலும் சொல்லப்பட்டது.
"ஒரேயொரு கிராமத்திலே " இட ஒதுக்கீட்டிற்கு எதிரான கருத்தில் மட்டும் அல்லாது தரத்திலும் சராசரிக்கும் கீழான படம் தமிழக அரசால் தடை செய்யப்பட்டு, பின்னர் உச்சநீதி மன்றத்தால் தடை நீக்கப்பட்டு வெளியானது. உத்தரவில் இருந்த முக்கிய குறிப்பு,
It is the duty of the State to protect the freedom of expression since it is a liberty guaranteed against the State. The State cannot plead its inability to handle the hostile audience problem. (Emphasis added). As censorship is permitted only on the grounds under Article 19(2), the standard to be applied by the board or courts for judging the film should be that of an ORDINARY MAN OF COMMON SENSE AND PRUDENCE and NOT that of an out of the ORDINARY or HYPERSENSITIVE MAN.
கவிஞர் வாலி எழுதிய கதைக்கு , உச்சத்தில் இருந்தாலும் இளையராஜா மிகவும் சுமாரான இசையைத் தான் கொடுத்து இருப்பார். வழக்கமான உள்ளடி வெளியடிகளுடன் இந்தப் படம் தேசிய விருது கூடப் பெற்றது. இருந்தும் கூட இப்படி ஒரு படம் வந்ததா என்று , இதன் பெயர் கூட மக்களின் நினைவில் இருக்காது.
இடஒதுக்கீட்டை சூசகமாக எதிர்த்து வெளிவந்த ஜெண்டில்மேன் கூட அதன் விசமமான கருத்துக்களுக்காக அறிவுஜூவிகளின் மத்தியில் மட்டும் தான் விவாதிக்கப்படுகின்றது. சாமானிய மனிதர்கள் பெரும்பாலோனருக்கு இன்னும் சிக்குபுக்கு சிக்குப்புக்கு ரயிலும் , கப்ளிங்ஸ் கிப்ளிங்ஸ்... புறா எப்படி பறந்தது என்ற பொழுது போக்கு அம்சங்கள் மட்டும் தான் நினைவில் நிற்கின்றன. சாமனியர்கள் தீவிரமான விசயங்களை பிரச்சினைகளாக உள்ளெடுத்து தன்னையும் சுற்றத்தையும் இறுக்கப்படுத்திக் கொள்வதில்லை.
ஆக, சிறுபான்மையோ பெரும்பான்மையோ ஆதரித்தோ எதிர்த்தோ ஒரு விசயம் திரைப்படமாகவோ , புத்தகமாகவோ வந்தால், வரட்டுமே... பிடித்திருந்தால் போற்றுவோம், பிடிக்காவிட்டால் தாளிப்போம்.
பம்பாய் திரைப்படம், தெலுங்கு மொழிமாற்றப் பதிப்பு, ஆந்திராவில் தடை செய்யப்பட்டது. பின்னர் நீதிமன்றத்திற்கு வழக்கு வந்த பொழுது, தடை செய்த அதிகாரிகள் படத்தைப் பார்க்கமலேயே தடை செய்து இருக்கின்றனர் என வெட்ட வெளிச்சம் ஆகியது.
முதலில் அடி , உதை , தடை பின்னர் பார்க்கலாம் என்ற வகையிலேயே சமீபகாலங்களாக Water, Da Vinci Code, War and Peace, குஜராத் கலவரங்கள் பற்றிய ஆவணப்படங்கள் என தொடர்ந்து தடை செய்யப்பட்டு பின்னர் நீக்கப்படுகின்றன.
விஸ்வரூபம் படத்தையே எடுத்துக் கொண்டால், தணிக்கைக் குழு வெட்டி எறிந்த காட்சிகளைப் பற்றியக் குறிப்புகள் கீழே,
இவற்றில் ஒன்றில் கூட மதம் சம்பந்தப் பட்டது கிடையாது. கமலஹாசன் சொன்னதைப்போல, விறுவிறுப்பான உளவாளிக்கதையாக மட்டுமே இருக்கும் போல.
டா வின்சி கோட் திரைப்படம், கத்தோலிக்கர்கள் அதிகம் வாழும் இத்தாலியிலேயே தடை செய்யப்படவில்லை. மத நம்பிக்கைகளை அவமதிக்கும் வகையிலும், வரலாற்றுக்குறிப்புகளைத் தவறாக கொடுத்திருக்கும் இப்படத்தைப் புறக்கணியுங்கள் என்றுதான் வாடிகனால் கேட்டுக்கொள்ளப்பட்டது. கவனிக்கவும், தடைக்கும் புறக்கணிப்பிற்கும் ஏகப்பட்ட வித்தியாசம் உள்ளாது.
அரசியல் ஆகட்டும் மதமாகட்டும், தேசியம் சார்ந்த உணர்வுகள் ஆகட்டும், உண்மையில் அவரவர் நம்பிக்கைகளை அவரவர் அனுமதியின்றி வேறு யாரும் மாற்றிவிட முடியாது. நம் மக்களை வருத்தப்படுத்தக் கூடும் அதனால் புறக்கணியுங்கள் என்று சொல்ல உரிமை உண்டு, அப்படி இல்லாமல் யாருமே பார்க்கக் கூடாது என வரிந்து கட்டிக் கொண்டு இறங்கும்பொழுது, பொதுத் தன்மையுடன் இருக்கும் மக்கள் தெரிந்தோ தெரியாமலோ ஏதாவது ஒரு சார்பு எடுத்து விடுவார்கள்.இது துள்ளிக் குதித்து ஓடிக்கொண்டிருக்கும் ரத்த ருசி பூனைகளுக்கு மிகவும் கொண்டாட்டமாகவும் சாதகமாகவும் அமைந்துவிடும்.
சமூக அக்கறைக்கு அப்பாற்பட்டு, சாமானிய மனிதனாய் என் கவலை எல்லாம், விக்ரம் படத்தில் டிம்பிள் கபாடியாவையும் லிசியையும் கிஸ் அடித்தது போல, இதில் ஆண்ட்ரியாவையும் பூஜாவையும் கமலஹாசன் கிஸ் அடித்திருப்பாரா மாட்டாரா என்பது தான். எதுவானாலும் கமலஹாசனுக்கு இது வே கடைசித் தமிழ்த் திரைப்படம் ஆக இருக்கட்டும். கலைஞனாய் சில இடங்களில் சறுக்கி இருந்தாலும், வியாபாரியாய் பல இடங்களில் வென்று இருந்தாலும், இந்த போராளி கமலஹாசன் என்றுமே சறுக்க மாட்டார், சறுக்கவும் கூடாது. இனிவரும் படங்கள் ஆங்கிலத்தில் இருந்து வரும் டப்பிங் படங்களாக மட்டும் இருக்கும் என வாழ்த்துவோம். அவை எதிர்காலத்தில் நம் கருத்தியலுக்கு மாறாக இருந்தால் கும்முவோம், ஆனால் படத்தைப் பார்த்து விட்டு கும்முவோம்.
